Μεγάλο Μετέωρο - Ο ακρογωνιαίος Πλατύλιθος Δείτε Περισσότερα Μεγάλο Μετέωρο - Ο ακρογωνιαίος Πλατύλιθος
ΤΕΜΠΗ - Η Μαγική κοιλάδα Η κοιλάδα των Τεμπών, εκτός από ένα τοπίο εκπληκτικής ομορφιάς, είναι ένας τόπος γεμάτος θρύλους και μυστικά. Είναι το «διαβατήριο» του ζωοδότη ποταμού της πεδιάδας, του Πηνειού, στο δρόμο του προς το Αιγαίο, αλλά και η «κυανόκρανος» δύναμη ανάμεσα στον Όλυμπο και τον Κίσσαβο. Μέχρι να τεθούν σε λειτουργία τα σύγχρονα τούνελ της Εθνικής Οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης η κοιλάδα των Τεμπών ένωνε ή χώριζε, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός, Νότια και Βόρεια Ελλάδα. Προκαλούσε και ανάμικτα συναισθήματα. Από τη μια πλευρά, θαυμασμό για το υπέροχο τοπίο, από την άλλη, εκνευρισμό για τα συχνές καθυστερήσεις λόγω αυξημένης κίνησης. Με τις νέες σήραγγες, τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί. Όποιος περνάει από τη Κοιλάδα των Τεμπών, το κάνει κατ’ επιλογή, για να απολαύσει αυτό το μαγικό τοπίο που σχηματίζει ο Πηνειός περνώντας ανάμεσα σε Όλυμπο και Κίσσαβο. Η κίνηση έχει λιγοστέψει. Τα περισσότερα μαγαζιά, καφέ και εστιατόρια, γύρω από τα παλιά διόδια, έχουν ερημώσει. Οι περισσότεροι μικροπωλητές γύρω από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής έχουν αναζητήσει αλλού στέκια. Ίσως να είναι και για καλό. Τα πλήθη που συγκεντρώνονταν κάποτε και η οχλοβοή που τα συνόδευε, μάλλον αποτρεπτικά λειτουργούσαν για κάποιον που ήθελε να απολαύσει το μαγευτικό τοπίο. Image Το πιο πολυσύχναστο κομμάτι της κοιλάδας, εκεί που σταματούν πολλοί για να την γνωρίσουν «εκ του σύνεγγυς», αλλά και για έναν καφέ ή γρήγορο «σνακ» είναι το σημείο της κρεμαστής πεζογέφυρας, η οποία, δυστυχώς, καταστράφηκε από το αδυσώπητο πέρασμα του Daniel. To εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής σκαλισμένο στο βράχο από τους σιδηροδρομικούς τον περασμένο αιώνα και το αγίασμα βαθιά σε παρακείμενη σπηλιά, παραμένουν στη θέση τους, όπως παραμένουν στη θέση και διάφορα αρχαιολογικά ίχνη.Στην πλευρά του ΚισσάβουΧωρίς αμφιβολία το πιο «διάσημο» χωριό του σημερινού δήμου Τεμπών είναι τα Αμπελάκια, στις πλαγιές του Κισσάβου, πάνω από την είσοδο της κοιλάδας. Εξακολουθούν να αποπνέουν έναν αέρα αίγλης και αρχοντιάς από την εποχή (μέσα 18ου αιώνα) που με τον Συνεταιρισμό τους, τα νήματα και κόκκινη βαφή από το φυτό Ριζάρι, είχαν κατακτήσει τις αγορές της Ευρώπης. Το κάστρο της Ωριάς, πάνω από το χωριό αποδεικνύει τη στρατηγική σημασία των Τεμπών! Επιστρέφοντας από τα Αμπελάκια στον κεντρικό δρόμο αξίζει μια στάση στο χωριό των Τεμπών και τον υπό αναστήλωση τεκέ των μπεκτασήδων δερβίσηδων, Χασάν Μπαμπά. Image Επόμενη στάση, η Ελάτεια. Το χωριό κρύβει ένα ανέλπιστο μυστικό, ένα πρότυπο λαογραφικό μουσείο, το Μουσείο Θεσσαλικής Ζωής, στην ουσία το αρχοντικό της οικογένειας Συρμακέζη, το οποίο οι σημερινοί ιδιοκτήτες έχουν μετατρέψει σε υποδειγματικό εκθεσιακό χώρο της αγροτικής και αστικής ζωής των τελευταίων 150 χρόνων, μέσα από τα προσωπικά αντικείμενα της οικογένειας. Ένα ακόμα προσεγμένο λαογραφικό μουσείο λειτουργεί και στο Συκούριο, φτιαγμένο κομμάτι-κομμάτι από τον ντόπιο ιστοριοδίφη Ιωάννη Πράπα. Θα το βρείτε στη θέση Μύλοι τοποθεσία με πολλά νερά και μύλους, οι οποίοι μάλιστα λειτουργούσαν και ως πηγή ηλεκτροδότησης του Συκουρίου, κάτι πρωτοποριακό για τα δεδομένα της εποχής. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται και η «Μπάρα», μια μικρή τεχνητή λίμνη που αποτελεί αγαπημένο τόπο αναψυχής των κατοίκωνΤο Συκούριο υπερηφανεύεται για το υπέροχο θέαμα που προσφέρουν την άνοιξη οι ανθισμένες αμυγδαλιές, αλλά βεβαίως και για τα ίδια τα αμύγδαλα. Συγκεντρώνει το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής, αλλά και περίπου το 2% της παγκόσμιας παραγωγής και το γιορτάζει κάθε Σεπτέμβρη. Image Από το Συκούριο μετά από ορεινή, ασφάλτινη διαδρομή περίπου 12 χλμ. στις πλαγιές του Κισσάβου θα φτάσετε στο χωριό της Σπηλιάς, σε υψόμετρο περίπου 900 μέτρων. Αν είναι Σαββατοκύριακο, μην απορήσετε με το πλήθος των αυτοκινήτων, ανήκουν σε Λαρισαίους που έρχονται εδώ για να τιμήσουν τις ξακουστές ταβέρνες του χωριού. Από εδώ είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση και στο Ορειβατικό Καταφύγιο Κισσάβου.Στην πλευρά του ΟλύμπουΗ άλλη πλευρά της κοιλάδας των Τεμπών, ανήκει στην επικράτεια του Ολύμπου και συγκεκριμένα στον μικρό «αδελφό» του, τον Κάτω Όλυμπο. Μια πρώτη απαραίτητη στάση πριν διασχίσετε την κοιλάδα με κατεύθυνση βόρεια θα κάνετε στου Γόννους για να επισκεφθείτε άλλο ένα εντυπωσιακό Λαογραφικό Μουσείο σε ένα πολυεπίπεδο παραδοσιακό αρχοντικό, αλλά και τη Δημοτική Πινακοθήκη. Από τους Γόννους, μετά από ανηφορική διαδρομή 23 χλμ. θα φτάσετε στο πανέμορφο ορεινό χωριό Καλλιπεύκη (παλιά ονομασία «Νεζερός») στα 1054 μέτρα υψόμετρο, όπου αξίζει να δοκιμάσετε τις ξακουστές πατάτες του. Έχοντας διασχίσει την κοιλάδα θα κατευθυνθείτε προς τη Ραψάνη. Γνωστοί και οι Ραψανιώτες για τα νήματα τους, την ίδια εποχή με τα Αμπελάκια, έψαξαν εναλλακτικές διεξόδους όταν το εμπόριο της κόκκινης βαφής άρχισε να παρακμάζει. Και τις βρήκαν στα αμπέλια τους. Οι Ραψανιώτες ανέκαθεν αγαπούσαν το κρασί, η παράδοση μάλιστα της αμπελοκαλλιέργειας έχει ενσωματωθεί στην τοπική αρχιτεκτονική, με κάθε σχεδόν σπίτι να διαθέτει υπόγειο με δικά του βαρέλια. Όλη τη τοπική παράδοση ξεδιπλώνεται στο Μουσείο Οίνου και Αμπέλου. Image Τέσσερα περίπου χιλιόμετρα χωρίζουν τη Ραψάνη από ένα ακόμη «κρασοχώρι», τη γραφική Κρανιά κι άλλα τόσα περίπου από τον Πυργετό. Περνώντας από την ανατολική πλευρά της Εθνικής Οδού ένας χωμάτινος δρόμος θα σας φέρει στο παλιό Πετρογέφυρο, το οποίο παραμένει σχετικά άγνωστο στον πολύ κόσμο. Κάποτε ήταν φημισμένο χάρη στα πολλά του τόξα – από τα οποία σώζεται μόλις ένα- και με τα 40 μ. μήκος του ένωνε τον Πυργετό με το απέναντι χωριό του Ομολίου, στην άλλη όχθη του Πηνειού.Το τέλος της διαδρομής ταυτίζεται με την κατάληξη του ίδιου του Πηνειού, ο οποίος σχηματίζει ένα μεγάλο Δέλτα ανάμεσα στο Στόμιο και τα Νέα Μεσάγγαλα, ένα εντυπωσιακό όσο και σημαντικό υγρότοπο. Η Κουλούρα – η οποία περιβάλλεται από απέραντες εκτάσεις με ηλιοτρόπια-, τα Μεσάγγαλα και το Καστρί-Λουτρό αποτελούν τις αγαπημένες παραλίες των Λαρισαίων βόρεια του Δέλτα.
