ΝΤΑΜΟΥΧΑΡΗ - Το ασφαλές λιμάνι

Η Νταμούχαρη είναι το πιο ασφαλές φυσικό λιμάνι στο ανατολικές ακτές του Πηλίου, γι’ αυτό και κατά τον 19ο αιώνα «φιλοξενούσε» τελωνείο, αποθήκες και μαγαζιά. Εδώ έβρισκαν καταφύγιο τα ζαγοριανά καράβια όταν ο καιρός δεν επέτρεπε να «δέσουν» στο Χορευτό ή τον Αϊ-Γιάννη. 

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ο πρώτος που συνειδητοποίησε την αξία του τόπου ήταν ένας καπετάνιος με κύκλο εργασιών στην Ευρώπη, ο Απόστολος Βαϊνόπουλος. Για χάρη της συζύγου του, Κλεοπάτρας, έχτισε ένα περίφημο αρχοντικό στην Νταμούχαρη που έμεινε γνωστό ως «Cleopatra’s Miramare». Η Κλεοπάτρα, δυστυχώς, απεβίωσε μετά από επιπλοκές στον τοκετό, ενώ το αγοράκι που γεννήθηκε πέθανε σε ηλικία 10 ετών. Ο Βαϊνόπουλος μετά και από αυτό το χτύπημα της μοίρας, βρήκε «καταφύγιο» στην αγκαλία της παραμάνας του παιδιού, Βικτώριας με την οποία απέκτησε 5 παιδιά. Από αυτούς τους απογόνους κατάγονται οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής. 

Image

Πάνω στη βραχώδη χερσόνησο που χωρίζει τους δύο κόλπους της, βρίσκονται ερείπια κάστρου (πιθανόν ενετικού), αγνώστων λοιπών στοιχείων. Η Νταμούχαρη συνδέεται μέσω ενός υπέροχου μονοπατιού με τον Αϊ-Γιάννη στα βόρεια, ενώ στο άκρο της νότιας παραλίας («Παλιά Νταμούχαρη»), μετά τη ρεματιά Χαλόρεμα και το ξύλινο γεφυράκι, αρχίζει ένα εκπληκτικό ανηφορικό καλντερίμι που οδηγεί στην Τσαγκαράδα. 

Η φθινοπωρινή και χειμερινή όψη του οικισμού, απέχει πολύ από το καλοκαιρινό «πανηγυράκι» που παρουσιάζεται στο σελιλόιντ. Είναι κάπως μελαγχολική και σίγουρα πιο ατμοσφαιρική. Πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν τη Νταμούχαρη ακριβώς έτσι!