Τρίκερι, το νοτιότατο Πήλιο

Τοποθετημένο στην κορυφή του λόφου Φουρτούνα, περίπου 300 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, το Τρίκερι, με την ωραία θέα, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στον Παγασητικό, θυμίζει νησιωτική «Χώρα». Όλα σε αυτή την νότια άκρη της Μαγνησίας, θυμίζουν νησί. Άλλωστε μέχρι τη δεκαετία του 1970 και τη διάνοιξη του δρόμου που συνδέει το Τρίκερι με τη Μηλίνα και το υπόλοιπο Πήλιο, ο βασικός τρόπος επικοινωνίας με τον «έξω» κόσμο ήταν δια θαλάσσης, μέσω του «επινείου» της Αγίας Κυριακής. 

Το χωριό με τους 700 περίπου κατοίκους φαίνεται να ιδρύθηκε κατά τον 17^ο αιώνα όταν η πλειονότητα των κατοίκων του νησιού Παλαιό Τρίκερι (ή «Παλιά Τρίκερα» για τους ντόπιους) αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει μετά από αλλεπάλληλες πειρατικές επιδρομές. Συνέχισε τη μεγάλη ναυτική παράδοση που είχε το νησάκι, ενώ το 1821 είχε έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους στην Ελλάδα, μέρος του οποίου συμμετείχε στην επανάσταση. 

Ο οικισμός, που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος από το 1967 έχει ξεκάθαρο αμυντικό χαρακτήρα, που αναδεικνύεται τόσο από τη ρυμοτομία του όσο και από την ύπαρξη πυργόσπιτων. Σώζονται αρκετά αρχοντικά με μακεδονικά χαγιάτι και ζωηρά χρώματα, ενώ η συνοικία των Αγίων Αναργύρων διατηρεί σε μεγάλο βαθμό μια «παλαιική» ατμόσφαιρα. Πολύ ενδιαφέρουσες είναι οι εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου (1799) και της Αγίας Τριάδας. Στην Αγιά Τριάδα θα δείτε και τον «Θρόνο του Ναπολέοντα», ο οποίος, σύμφωνα με τον θρύλο, αγοράστηκε από Τρικεριώτες εμπόρους στη Βαρκελώνη, μετά από ματαιωμένη επίσκεψη του Βοναπάρτη, «αντί λίγων στατήρων σταριού».

Το Παλαιό Τρίκερι

Λίγα χιλιόμετρα βόρεια του οικισμού βρίσκεται η παραλία και το λιμανάκι του Αλογόπορου. Εδώ θα αφήσετε το αυτοκίνητο σας και θα επιβιβαστείτε σε θαλάσσιο ταξί, το οποίο μετά από 5 λεπτά θα σας αφήσει στο νησάκι Παλαιό Τρίκερι. Το νησί είχε κατοικηθεί ήδη από την αρχαιότητα (πιθανότατα η μυκηναϊκή Κικύνηθος) όπως μαρτυρούν διάσπαρτα αρχαιολογικά. 

Image

Με έκταση μόλις 2,5 τετρ. χλμ., κατάφυτο με ελαιώνες, μόλις καμιά 80ρια κατοίκους και μηδέν αυτοκίνητα, αποτελεί έναν ήρεμο, «κρυφό» παράδεισο γι’ αυτούς που αναζητούν απομόνωση και ηρεμία. Μέσω ενός δικτύου μονοπατιών μπορείτε να το περπατήσετε όλο μέσα σε λίγες ώρες και να φτάσετε σε κάποια από τις μικρές παραλίες του (Πράσινη Άμμος, Άγιος Γεώργιος, Αφέτκα και Αγία Σοφία). Στο λιμανάκι του οικισμού θα βρείτε γραφικές ψαροταβέρνες με φρέσκα θαλασσινά και ψάρια, αλλά και θέσεις για 6-7 ιστιοπλοϊκά. 

Στο ψηλότερο σημείο του νησιού, θα βρείτε το σημαντικότερο αξιοθέατο του, το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας (1837), με τον φρουριακό χαρακτήρα και την υπέροχη αυλή που περιβάλλεται από κελιά μοναχών. Μοναχοί δεν υπάρχουν πια στο μοναστήρι και τη φροντίδα του έχουν αναλάβει οι κάτοικοι του νησιού. Λέγεται ότι κάποτε φιλοξενήθηκε εδώ η Γκρέτα Γκάρμπο. Υπάρχει η δυνατότητα φιλοξενίας με κόστος γύρω στα 15 ευρώ τη βραδιά (οι τουαλέτες είναι κοινές) κατόπιν συνεννόησης στο τηλέφωνο +302423055207.

Λίγο πριν το τέλος του εμφυλίου και για μερικά χρόνια μετά (1948 – 1953) το Παλαιό Τρίκερι αποτελούσε τόπο εξορίας γυναικών. Υπολογίζεται ότι γύρω στις 5000 γυναίκες βίωσαν το μαρτύριο του εκτοπισμού κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες σε αυτό το χρονικό διάστημα. Σώζονται το μαγειρείο και το θεατράκι που έφτιαξαν οι εξόριστες. Κάθε χρόνο, στα μέσα Ιουνίου, όσες βρίσκονται εν ζωή επιστρέφουν και καταθέτουν στεφάνι σε αναμνηστική πλάκα που έχει στηθεί στον οικισμό. 

Image

Αγία Κυριακή, το επίνειο

Μόλις 4 χλμ. από το Τρίκερι, βρίσκεται η θαλάσσια «πύλη» του, το ψαροχώρι της Αγίας Κυριακής, με το ωραίο λιμανάκι τα καΐκια και τις ψαροταβέρνες να δημιουργούν μια ξεκάθαρα «νησιωτική» ατμόσφαιρα. Στο δυτικό άκρο του οικισμού, το εντυπωσιακό παραδοσιακό καρνάγιο συνεχίζει τη μεγάλη ναυπηγική παράδοση της περιοχής, όπου κατά τον 18^ο και 19^ο αιώνα κατασκευάζονταν μέχρι και ιστιοφόρα! 

Η Αγία Κυριακή με τους αργούς ρυθμούς και τη γαλήνη της αποτελεί αγαπημένη στάση των skippers πριν ξανοιχτούν για πιο «κοσμοπολίτικες» περιπέτειες στις Σποράδες.