Αμπελάκια Κισσάβου

Το Αμπελάκια μπορεί να «κρυμμένα» από τους περαστικούς της Εθνικής Οδού, η λάμψη τους όμως έφτασε κάποτε χάρις σε μια βαμμένη κόκκινη κλωστή μέχρι τις μεγαλύτερες πρωτεύουσες της Ευρώπης.

Πέντε χιλιόμετρα πάνω από την παλιά Εθνική Οδό και την είσοδο στην κοιλάδα των Τεμπών, βρίσκεται ένα από τα πιο διάσημα χωριά της Θεσσαλίας, τα Αμπελάκια. Από που προκύπτει η «διασημότητα» τους; Ήταν στα τέλη του 18^ου αιώνα όταν οι Αμπελακιώτες συνειδητοποίησαν πως τα βαμβακονήματα που έγνεθαν και η έντονη κόκκινη βαφή από το φυτό ριζάρι δεν ήταν απλά καλής ποιότητας, αλλά κορυφαίας στην Ευρώπη! Ανασκουμπώθηκαν και ρίχτηκαν με όρεξη στη δουλειά, κυριολεκτικά όλοι! Όλα τα Αμπελάκια δούλευαν στα νήματα και τις βαφές, οργανώθηκαν μάλιστα και έφτιαξαν και τον ξακουστό πια συνεταιρισμό τους, τον πρώτο εν Ελλάδι και έναν από τους πρώτους στον κόσμο ολόκληρο!

Οι δουλειές πήγαιναν περίφημα, ο Συνεταιρισμός διατηρούσε 17 υποκαταστήματα σε ευρωπαϊκές πόλεις, το χωριό γνώρισε ανέλπιστα πλούτη χτίστηκαν επιβλητικά αρχοντικά αλλά και σχολεία, νοσοκομεία, δρόμοι.

Η περίοδος ακμής άρχισε να φθίνει όταν με την βιομηχανική επανάσταση εμφανίστηκαν στη διεθνή αγορά συνθετικά νήματα και η όμορφη ιστορία τελείωσε αφήνοντας όμως πίσω της πλούσια σημάδια: Το αρχοντικό Σβαρτς, του πρωτεργάτη του συνεταιρισμού Γεωργίου Μαύρου, είναι ένα από τα αρκετά αρχοντικά που διασώθηκαν, η οικία της οικογένειας Μπλούχου, το Λαογραφικό Μουσείο, όπου θα δείτε και πολλά ακόμα πειστήρια των χρυσών εποχών είναι μερικά παραδείγματα. Ωστόσο ολόκληρο το χωριό εξακολουθεί να αποπνέει ένα αέρα αίγλης και αρχοντιάς.

Αξίζει επίσης να επισκεφθείτε την ωραία πλατεία με τα καφέ και τις ταβέρνες και τον βυζαντινό ναό του Αγίου Γεωργίου, με την μοναδική απεικόνιση του «ένθρονου» Αϊ-Γιώργη. Από τον ναό ξεκινάει ένα χωματόδρομος που οδηγεί μέχρι το ξέφωτο του προφήτη Ηλία και το κάστρο της Ωριάς, που εποπτεύει διαχρονικά την κοιλάδα των Τεμπών.