Θεόφιλος (Χατζημιχαήλ) - Σοφός στα Χέρια

Ζωγράφιζε σε τοίχους, σε χαρτόνια, σε άδειους τενεκέδες, σε μπαούλα, σε οποιαδήποτε επιφάνεια έβρισκε ελεύθερη, φτιάχνοντας ολόκληρους κόσμους με τα πινέλα του.

Για περισσότερα από τριάντα χρόνια, ο αυτοδίδακτος λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ έζησε στην περιοχή του Βόλου και του Πηλίου γεμίζοντας τον κόσμο με τις αλλόκοτες ζωγραφιές του. Σπίτια, πηλιορείτικα αρχοντικά, καφενεία (όπως αυτό της Μακρινίτσας), έβλεπαν τους τοίχους τους να γεμίζουν με τα χρώματα του «αλαφροΐσκιωτου» Μυτιληνιού, με αρχαίους θεούς και ήρωες, αγωνιστές της Επανάστασης του ’21 και γοργόνες. Για αντάλλαγμα δεν ζητούσε παρά ένα πιάτο φαγητό.

Τα έργα του είναι εύκολα αναγνωρίσιμα. Με χρώματα έντονα και εμφανή περιφρόνηση για την προοπτική και το βάθος πεδίου, ο Θεόφιλος ήθελε «να φαίνονται όλα στη ζωγραφιά», γι’ αυτό δεν θα δείτε ποτέ σπίτια κρυμμένα το ένα πίσω απ’ το άλλο. Άνθρωπος, «τρελός στο μυαλό, μα σοφός στα χέρια», όπως τον περιέγραψε εύστοχα ο ευεργέτης και προστάτης του, Γιάννης Κοντός, συχνά αντιμετώπιζε τη χλεύη του κόσμου, που τον έβλεπε να κυκλοφορεί με φουστανέλα ή να ντύνεται Μεγαλέξανδρος και να στήνει αυτοσχέδιες θεατρικές παραστάσεις με τα παιδιά της γειτονίας.

Θα δείτε έργα του στο Λαογραφικό Μουσείο του Κίτσου Μακρή, στο Μουσείο Θεόφιλου στην Ανακασιά, στο αρχοντικό του Γιάννη Κοντού, αλλά και αγιογραφίες του στο Βυζαντινό Μουσείο Μακρινίτσας.