Παραλίες Αλοννήσου

Οι περισσότερες και καλύτερες παραλίες της Αλοννήσου είναι συγκεντρωμένες στο νότιο κομμάτι του νησιού και η πρόσβαση είναι εύκολη στις πλείστες των περιπτώσεων. Στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού τα χρώματα των παραλιών εναλλάσσονται ευχάριστα (κίτρινη ή κόκκινη άμμος, βότσαλο, βράχια) και σχεδόν όλοι οι όρμοι στεφανώνονται με πευκοδάση ή ελαιώνες. Νοτιοδυτικά οι παραλίες είναι μικρότερες, η πρόσβαση πιο δύσκολη, ενώ για να κάνετε μπάνιο στο βόρειο τμήμα της Αλοννήσου θα χρειαστείτε δικό σας (ή νοικιασμένο) πλωτό μέσον.

Μηλιά: Τα πεύκα φθάνουν σχεδόν μέχρι το κύμα, γεγονός που αποτελεί σήμα κατατεθέν των Σποράδων και γενικά των νησιών του Βορρά. Μαζί με την διπλανή Χρυσή Μηλιά και τον Μεγάλο Μουρτιά είναι οι τρεις κοντινότερες στο Πατητήρι και την Χώρα οργανωμένες ακτές.

Χρυσή Μηλιά: Θεωρείται από τις ομορφότερες της Αλοννήσου. Περάστε οπωσδήποτε για μια βουτιά και ηλιοθεραπεία πάνω στην άμμο και το λεπτό βότσαλο. Την ονομασία Χρυσή Μηλιά την χρωστά στον αείμνηστο «Μπάρμπα Αποστόλη ή Λαμπράκη» τον βαρκάρη που έφερνε εκεί τουρίστες για κολύμπι με το καΐκι του. Η παλιά σωστή ονομασία της είναι «Παλαβουδήμ Λάκα», δηλαδή του παλαβού του Δήμου η λάκα!

Μεγάλος Μουρτιάς: Ένας σύντομος κατηφορικός χωματόδρομος από την Χώρα οδηγεί στον, κατά κανόνα, προστατευμένο από τα μελτέμια Μεγάλο Μουρτιά.

Μικρός Μουρτιάς: O γοητευτικός μικρός αδελφός του Μεγάλου Μουρτιά (και αυτός με λεπτό βότσαλο) βρίσκεται σε απόσταση βολής από την Χώρα. Μαζί με τα Γιάλια, την παραλία Βότση και τον Ρουσούμ Γιαλό, αποτελεί τις πλέον εύκολα προσβάσιμες παραλίες από τους μεγάλους οικισμούς του νησιού.

Κοκκινόκαστρο: Ένα από τα πλέον επιβλητικά θαλασσινά τοπία σε ολόκληρο το νησί. Το φως της δύσης ενισχύει ακόμα περισσότερο την εντυπωσιακή όψη του κόκκινου βράχου που οριοθετεί το βορεινό περίγραμμα της ακτής. Τα σχόλια για τα νερά περιττεύουν. Λίγο πριν από την ακτή υπάρχει σχετικά μεγάλος και κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος για παρκάρισμα.

Λεφτός Γιαλός: Βρίσκεται στην ίδια «γειτονιά» με το Κοκκινόκαστρο και στην παραλία καταλήγει ένας ελαιώνας που μετρά αιώνες. Τα δύο καλαίσθητα εστιατόρια εκμεταλλεύονται την ομορφιά του τοπίου και πολλοί χαίρονται να περνούν τις ώρες τους στον μικροπαράδεισο του Λεφτού Γιαλού.

Τζώρτζη Γιαλός: Ένας γιαλός που «πνίγεται» κυριολεκτικά στα πεύκα παρότι το εύρος της ακτής προς την ξηρά είναι κάπως περιορισμένο. Τα τελευταία 17 χρόνια η Κυρά-Μάχη περιποιείται τους κολυμβητές στην ταβέρνα της.

Άγιος Δημήτριος: Η παραλία-σταρ της Αλοννήσου, που έχει αποτυπωθεί σε χιλιάδες εικόνες που προωθούν την εικόνα των Βορείων Σποράδων, αλλά και της Ελλάδας. Αμελητέος είναι εδώ ο κίνδυνος του υπερβολικού συνωστισμού, ακόμα και τον Αύγουστο, χάρις στην ιδανική, μακριά ελλειπτική καμπύλη που σχηματίζει η ακτογραμμή. (Βλ. Μη Χάσετε). Οι δύο καντίνες που θα συναντήσετε νοικιάζουν ομπρέλες-ξαπλώστρες.

Μαρπούντα: Από τις πρώτες παραλίες του νησιού που «ανακαλύφθηκαν» για τις ανάγκες της τουριστικής βιομηχανίας στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Μαγευτική τοποθεσία, με θέα προς την Σκόπελο. Οι εγκαταστάσεις του ομώνυμου ξενοδοχείου είναι παρούσες σε όλο το μήκος των κόλπων που σχηματίζονται, αλλά κανείς δεν σας εμποδίζει να κάνετε το μπάνιο σας εκεί.

Γιάλια: Εύκολη πρόσβαση από την Χώρα με καλό, πατημένο χωματόδρομο. Την παράσταση κλέβει εδώ ο ανεμόμυλος που βρίσκεται στο αριστερό άκρο της ακτής. Η διευθέτηση του χώρου έχει γίνει με καλαισθησία και ενισχύει την αίσθηση που αναδίδει το τοπίο.

Τσουκαλιά: Ομορφη και ξεχωριστή. Σημειώστε ότι ο ευρύτερος χώρος έχει χαρακτηρισθεί αρχαιολογικός. Ρίξτε μια προσεκτική ματιά στο έδαφος και θα καταλάβετε το γιατί. Εκατοντάδες υπολείμματα από πήλινα σκεύη είναι διασκορπισμένα παντού.

Γλυφά: Σχετικά… κρυμμένη, ακριβώς δίπλα στην Στενή Βάλα. Όμορφα τιρκουάζ νερά χοντρό βότσαλο και σχετικά λίγος κόσμος

Βότση: Εξυπηρετεί κυρίως εκείνους που μένουν στον ομώνυμο οικισμό και κατεβαίνουν συνήθως χρησιμοποιώντας τα σκαλιά και όχι το αυτοκίνητο. Μικρή βοτσαλωτή παραλία στο χαρακτηριστικό απάνεμο «πέταλο» που σχηματίζουν τα βράχια με τον πευκώνα.

Ρουσούμ Γιαλός: Από τις πλέον δημοφιλείς παραλίες, κάτω από τον ομώνυμο οικισμό με τιρκουάζ νερά, λευκό, χοντρό και πλατύ βότσαλο, αλλά και ταβέρνες.

Κείμενο - Φωτογραφίες: Γιάννης Ντρενογιάννης